De vriendenkring van brandweerpost Heusden-Zolder heeft een monument opgericht voor onze overleden collega's. Het standbeeld - twee brandweermannen die geknield een brandweerslang vasthouden - staat vlak voor de kazerne van Heusden-Zolder.
Kunstsmeden Robin Das en Raf Nulens creëerden een mooie 3D-versie van de tekening die Kristien Tielens - zelf echtgenote van een brandweerman - maakte meteen na de noodlottige brand. Het monument is te bewonderen aan de voorgevel van de brandweerkazerne in Heusden-Zolder.
Symbool voor verbondenheid
“Met dit monument hebben we ook bij onze 2de thuis, de brandweerkazerne, een plek waar we even kunnen stilstaan bij het tragische verlies. Daarnaast kunnen we hiermee ook de mooie herinneringen aan Chris en Benni levend houden. Voor ons symboliseert het monument ook de verbondenheid, steun en vriendschap in onze brandweerpost. Dat helpt ons om het verlies wat dragelijker te maken,” verduidelijkt sectorcommandant Werner van Kerckhove.
Aan de voorgevel
De vriendenkring van post Heusden-Zolder zorgde er voor dat dit monument er kon komen. Kapitein en voorzitter Bert Ceyssens: “We kozen er voor het monument buiten te plaatsen, vlak voor de kazerne aan de voorgevel, zodat het niet alleen zichtbaar is voor leden van de brandweer maar ook voor andere mensen. Omwille van die plek in openlucht werkten de kunstenaars ook alleen met metaal.”
Kunstig smeedwerk
Het lag voor de hand dat de vriendenkring voor Raf Nulens en Robin Das koos, twee kunstsmeden uit Heusden met veel ervaring in dit soort werk. “De vader van Raf heeft de helm – die aan de kazernegevel hangt, rechts van het nieuwe kunstwerk – ooit nog zelf gesmeed. Robin en Raf gingen op hun beurt erg toegewijd met hamer en aambeeld aan de slag om de tekening van Kristien - twee knielende brandweermannen - om te zetten in een tastbaar kunstwerk. Bij smeedkunst laat elke slag van de hamer een unieke indruk achter op het metaal. Zo ontstond er een uniek en persoonlijk werk, waarmee we erg tevreden zijn. Een mooie manier om Chris en Benni te gedenken,” besluiten Bert en Werner.
